07
مهVMware ESXi، این ابرقهرمان مجازیسازی که خیلی از شرکتها برای ساختن زیرساخت IT خودشون ازش استفاده میکنن، یه سیستم عامل خیلی قوی و کارآمد برای اجرای ماشینهای مجازی روی سرورهای فیزیکی هست. اما تا حالا فکر کردین که ESXi دقیقا از چه چیزهایی تشکیل شده؟ چه قطعاتی در این پازل بزرگ کنار هم قرار گرفتن تا این امکانات رو به ما بدن؟ تو این مطلب، قصد دارم به زبون خیلی ساده و خودمونی، اجزای اصلی ESXi رو براتون تشریح کنم. پس کمربندها رو ببندین، قراره یه سفر جذاب به داخل ESXi داشته باشیم!
اگه بخوایم ESXi رو به یه بدن تشبیه کنیم، هسته (VMkernel) قلب این بدن محسوب میشه. این هسته، مغز متفکر ESXi هست و وظیفه اصلیش مدیریت منابع سختافزاری سرور فیزیکی (مثل پردازنده، حافظه، شبکه و …) و تخصیص اونها به ماشینهای مجازی هست. هسته، پل ارتباطی بین سختافزار و ماشینهای مجازی هست و بدون اون، عملا هیچ ماشینی نمیتونه کار کنه.
این عکس شماتیک نشون میده که هسته (kernel) چطور بین سخت افزار (CPU, Memory, Disk) و نرم افزار (اپلیکیشن ها) نقش واسط رو ایفا می کنه و منابع سخت افزاری رو به اپلیکیشن ها تخصیص میده.
ماشینهای مجازی، همون کامپیوترهای کوچولویی هستن که روی ESXi اجرا میشن. هر کدوم از این ماشینها، سیستم عامل (مثل ویندوز، لینوکس یا …) و نرمافزارهای خودشون رو دارن و کاملا از هم جدا هستن. ESXi این امکان رو به ما میده که چندین ماشین مجازی رو به طور همزمان روی یه سرور فیزیکی اجرا کنیم و از منابع سختافزاری سرور به شکل بهینهتری استفاده کنیم.
این تصویر نشون میده که چندین سیستم عامل (ویندوز، لینوکس و …) به صورت همزمان و جداگانه روی یه سخت افزار فیزیکی (سرور) در حال اجرا هستن. هر کدوم از این سیستم عامل ها، یه ماشین مجازی محسوب میشن.
برای مدیریت ماشینهای مجازی، ESXi از یه ابزار مدیریتی به اسم VMware vSphere Web Client (یا Client در نسخههای قدیمیتر) استفاده میکنه. این ابزار، یه رابط کاربری گرافیکی (GUI) هست که از طریق مرورگر وب قابل دسترسی هست و به ما این امکان رو میده که ماشینهای مجازی رو ایجاد، پیکربندی، اجرا، متوقف و به طور کلی مدیریت کنیم. با vSphere Web Client، میتونیم از راه دور به ESXi متصل بشیم و تمام تنظیمات مورد نیازمون رو انجام بدیم.
این عکس، صفحه اصلی رابط کاربری vSphere Web Client رو نشون میده که از طریق اون میتونیم به ESXi وصل بشیم و ماشین های مجازی و سایر تنظیمات مربوط به سرور مجازی سازی رو مدیریت کنیم.
ESXi برای اینکه بتونه با سختافزار سرور (مثل کارت شبکه، کارت گرافیک، هارد دیسک و …) ارتباط برقرار کنه، به درایورها نیاز داره. درایورها، نرمافزارهای کوچیکی هستن که به ESXi کمک میکنن تا بفهمه چطور با هر قطعه سختافزاری خاص ارتباط برقرار کنه و از اون استفاده کنه. بدون درایورهای مناسب، ESXi نمیتونه از تمام ظرفیت سختافزاری سرور استفاده کنه.
ین تصویر نشون میده که درایورها (device drivers) نقش واسط رو بین سیستم عامل (OS) و سخت افزار (Hardware) ایفا می کنن و به سیستم عامل اجازه میدن که با سخت افزار ارتباط برقرار کنه.
علاوه بر vSphere Web Client، ESXi یه رابط خط فرمان هم داره که به اون CLI گفته میشه. CLI به ما این امکان رو میده که از طریق دستورات متنی، ESXi رو مدیریت کنیم. CLI برای انجام کارهای پیشرفته و اتوماسیون وظایف خیلی مفیده. با CLI میتونیم اسکریپتهایی بنویسیم که کارهای تکراری رو به صورت خودکار انجام بدن.
ESXi برای ذخیره کردن فایلهای ماشینهای مجازی (مثل فایلهای سیستم عامل، برنامهها و دادهها)، به یه سیستم مدیریت ذخیرهسازی نیاز داره. ESXi میتونه از انواع مختلف سیستمهای ذخیرهسازی، مثل SAN (Storage Area Network)، NAS (Network Attached Storage) و دیسکهای محلی استفاده کنه. مدیریت ذخیرهسازی، نقش مهمی در عملکرد و دسترسپذیری ماشینهای مجازی داره.
ESXi یه سیستم عامل پیچیده هست، اما با درک اجزای اصلی اون، میتونیم بهتر بفهمیم که چطور کار میکنه و چطور میتونیم از اون به بهترین شکل استفاده کنیم. امیدوارم این مطلب، یه دید کلی و مفید از اجزای تشکیلدهنده ESXi بهتون داده باشه. اگه سوالی داشتین، حتما توی قسمت نظرات بپرسین!
در خبرنامه ما مشترک شوید و آخرین اخبار و به روزرسانی های را در صندوق ورودی خود مستقیماً دریافت کنید.
دیدگاه بگذارید